jiān jiā cāng cāng, bái lù wéi shuāng.
蒹葭苍苍,白露为霜。
suǒ wéi yī zhī, zài shuǐ yī fāng.
所谓伊人,在水一方。
qiān zhēn wǎn xī, yī shuǐ qī xī.
溯洄从之,道阻且长。
qiān zhēn dǐng xī, yī shuǐ yòu xī.
溯游从之,宛在水中央。
jiān jiā qī qī, bái lù wèi xī.
蒹葭萋萋,白露未晞。
suǒ wéi yī zhī, zài shuǐ zhī méi.
所谓伊人,在水之湄。
qiān zhēn wǎn xī, yī shuǐ qī xī.
溯洄从之,道阻且跻。
qiān zhēn dǐng xī, yī shuǐ yòu xī.
溯游从之,宛在水中坻。
jiān jiā cǎo cǎo, bái lù wèi yǐ.
蒹葭采采,白露未已。
suǒ wéi yī zhī, zài shuǐ zhī sì.
所谓伊人,在水之涘。
qiān zhēn wǎn xī, yī shuǐ qī xī.
溯洄从之,道阻且右。
qiān zhēn dǐng xī, yī shuǐ yòu xī.
溯游从之,宛在水中沚。
这首诗通过反复咏叹的方式,表达了诗人对心中所爱之人的追寻与思念之情。诗中“伊人”象征着一种理想化的美好事物或人物,而“溯洄”、“溯游”等词语则体现了追求过程中的艰难与执着。整首诗语言优美、意境深远,给人以强烈的艺术感染力。